De vrijwilligers van eRIC: de stille kracht achter de beurs

Waar zou de eRIC-vakbeurs zijn zonder vrijwilligers? Al bij de allereerste editie van ‘Ramp en Bestrijding’ in Rosmalen in 2000 waren brandweervrijwilligers Cor Provoost en Otto De Waele uit Zeeland met een team collega’s erbij. En in april dit jaar staan ze er weer in Twente, waar de grootste hulpverleningsvakbeurs van Nederland onder de naam eRIC 2024 zijn tiende editie beleeft. “Het is elke keer weer machtig mooi om er te zijn en de beursorganisatie te ondersteunen. We kijken er echt weer naar uit!”, aldus Otto.

Otto weet nog hoe het begon. Tijdens een brandweerevent rond de eeuwwisseling ontmoette hij Sander Hesseling, die ideeën had voor een multidisciplinaire hulpverleningsvakbeurs. Otto: “Ik zei dat hij mij maar moest bellen als het zo ver was en hij vrijwilligers nodig had voor ondersteunende taken, want dat wilde ik wel op mij nemen. Dat gebeurde dus in 2000, toen in Rosmalen de eerste editie van ‘Ramp en Bestrijding’ van start ging. Of ik een brandweerploeg met tankautospuit kon regelen voor inzet bij demonstraties. Ik wist snel een ploeg collega-vrijwilligers uit mijn omgeving in Zeeuws-Vlaanderen bij elkaar te krijgen en we deden vier dagen lang mee met de praktijkdemonstraties. Het was prachtig: brandende autowrakken en dikke rookwolken, alles kon nog in die tijd. Tot de gemeente en de milieudienst roet in het eten gooiden.”

Van het een kwam het ander. Wat begon als een demo-ploeg van zes man, groeide al snel uit tot een allround-ondersteuningsploeg, want er waren meer taken te doen op het beursterrein. Otto: “Van verkeersregeling en parkeerbegeleiding tot ondersteuning bij de standopbouw en bewaking van het terrein na sluitingstijd. We overnachtten op een naburig bungalowpark en hadden het enorm gezellig met elkaar. Na het tijdperk Rosmalen en twee laatste beurzen in Valkenburg en Gorinchem misten we het echt toen er jarenlang geen beurs was. Maar toen Sander in Twente weer een nieuwe start maakte onder de naam eRIC, stonden we direct weer paraat. Er zijn wel verschillen ten opzichte van het Autotronterrein. Ik mis bijvoorbeeld de grote vijver met boten, pompen en waterkanonnen en ook het logeeradres om de hoek. Ik herinner mij nog dat we in Rosmalen een keer overnachtten in de tent van het Duitse THW. Toen waren de nachten heel koud en maakten we allemaal ruzie over wie er dicht bij de kachel mocht slapen. In de loop der jaren groeide ons legertje vrijwilligers van een ploegje van zes tot zo’n dertig man. Allemaal uit Zeeuws-Vlaanderen.”

Cor Provoost heeft nu de coördinatie over dat dertigkoppig vrijwilligersteam. “Het is nooit moeilijk geweest om mensen bij elkaar te krijgen”, verzekert Cor. “Brandweermensen zijn doeners en we vinden het allemaal geweldig om bij de beurs de handen uit de mouwen te steken. Naast de algemene ondersteuning, beveiliging en verkeersregeling, vormen we eigenlijk ook de bhv-organisatie van de beurs. Curieus toch? De beurs wordt bezocht door duizenden hulpverleners, maar moet ook een eigen noodorganisatie hebben voor eventuele ongevallen, onwelwordingen of andere incidenten. Daar zijn we als brandweerlieden allemaal voor opgeleid en getraind. Zo verzorgen wij ook de interne veiligheid op het eRIC-terrein. Gelukkig is er in al die jaren nooit iets ernstigs gebeurd. Maar tijdens de editie van 2022 was het wel even spannend, toen aan het eind van de dag hevig noodweer recht over het beursterrein trok. We waren allemaal doorweekt, maar dat deerde ons niet. Gelukkig was de beurs net geëindigd.”

Op de vraag wat de Zeeuwen drijft om al zo lang als vrijwillige steunpilaren voor de beurs te dienen, antwoordt Cor: Het gezelligheidsaspect en de kameraadschap. We zijn eigenlijk één grote familie geworden door het jarenlang samen optrekken. Het is een eind rijden naar de huidige locatie in Twente, maar het is het dubbel en dwars waard. Iedere keer is het weer een prachtige belevenis, ook de reünie en evaluatiebijeenkomst met barbecue een paar maanden na de beurs. Ook dit jaar wordt het weer één groot feest.”